سیلور
قرقاول سیلور ، یکی از نژادهای قرقاول است که جنگل ها ی انبوه و کوه های، جنوب شرقی آسیای، نواحی شرقی و جنوب چین، زیستگاه اصلی این پرندگان زیباست اما عمده جمعیت قرقاول سیلور در جزایر هاوایی و مناطق مختلف ایالات متحده آمریکا پراکنده شده است.
رنگبندی با و پر قرقاول نر ترکیبی از رنگ های سیاه و سفید که تا انتهای دمشان ادامه دارد، است ولی پرهای زیرین بدن قرقاول نر به رنگ آبی براق است که این ترکیب رنگ ( سیاه و سفید و آبی براق) در کنار هم به رنگ نقره ای در می آید مخصوصا اگر در زیر نور خورشید قرار بگیرند ، زیبایی منحصر به فردی به ظاهر پرنده می بخشد . پوشش پرهای قسمت سر این پرنده به رنگ مشکی براق است و طوری دیده می شود که گویا پرنده نر یک تاج زرین بر سرش گذاشته است.
جثه و اندازه قرقاول سیلور نسبت به نژادهای دیگر قراقاول کمی بزرگتر است به طوری که طول تقریبی بدن آن با دم نسبتا درازی که دارد بین 120 تا 125 سانتی متر هم می رسد البته دم قرقاول سیلور قبل از بلوغ 30 سانتی متر است و بعد از بلوغ تا 75 سانتی متر هم ادامه می یابد. این در حالی است که؛ اندازه کوچکترین قرقاول نر با دم 30 سانتی متری به 70 سانتی متر هم نمی رسد . وزن قرقاول سیلور نر با توجه به مواد غذایی که مصرف می کند، بین 1.20 تا 2.8 کیلوگرم متغییر است.
قرقاول های سیلور ماده جثه کوچکتر و وزن کمتری نسبت به پرنده های نر دارند. طول بدن قرقاول ماده با دم 25 الی 32 سانتی متری تا 90 سانتی متر می رسد البته قبل از بلوغ 55 سانتی متر است. وزن قرقاول های سیلور ماده در حدود 1 ال 1.300 گرم است یعنی هر چقدر هم تغذیه مناسبی داشته باشند جثه و وزن آنها تغییر نخواهد کرد.
جفت گیری و تولید مثل قرقاول سیلور
محیط زیست : بیشتر نژادهای قرقاول زندگی در میان علف زار ها ، دشت های بزرگ و جنگل های سر سبز و پوشیده از درخت را ترجیح می دهند
شرایط نگهداری : بهترین جا برای نگهداری و پرورش آنها، جایی است که بستر آن از ماسه های نرم کنار ساحل پوشیده شده است. البته اگر قصد نگهداری تعداد کمی از آنها را دارید یک محیط 8 الی 12 متر هم برای آنها کفایت می کند.
سن بلوغ : قروقاول ها پرندگانی هستند که جوجه های آنها بعد از تولد لانه را ترک می کنند و به صورت مستقل به زندگی خود ادامه می دهند گرچه والدین دورادور از آنها مراقب می کنند. جوجه قرقاول ها در طبیعت وحشی و در سن دو سالگی به بلوغ می رسند و اما در محیط های پرورشی اگر از مواد خوراکی قابل توجهی مصرف کنند حتی در سن یک سالگی هم قابلیت جفت گیری دارند و پرنده های ماده می توانند تخم ها بارور بگذارند.
فصل تخمگذاری: دوره تخمگذاری و تولید مثل قرقاول ها در طبیعت وحشی از اواسط فروردین ماه شروع شده و قبل از پایان یافتن فصل های گرم یعنی اواسط شهریور تمام می شود ولی در محیط های پرورشی از دی تا خرداد می تواند ادامه داشته باشد. این کار با نوردهی مصنوعی و در اختیار گذاشتن تغذیه های مقوی و مغذی می توان فصل تخمگذاری این پرنده تغییر و طولانی تر کرد البته بعد از هر دوره تخمگذاری اجازه بدهید مولدین به اندازه کافی استراحت کنند تا قوای جسمی آنها برای دوره بعد تقویت شود حتی تعداد تخم های پرنده ماده افزایش می یابد و در طول سال بین 20 تا 30 عدد متغییر است.
جالب است بدانید که قدرت ماندگاری اسپرم در تخمدان پرنده ماده آنقدر زیاد است که بعد از جفتگیری به مدت یک ماه هم می تواند تخم های نطفه دار بگذارد. البته ناگفته نماند که قرقاول ها جزو پرنده های چند همسری به شمار می روند. قرقاول نر قبل از جفتگیری یک قلمرو برای خود دست و پا می کند می کند و شروع به جلب توجه قرقاول ماده می کند. بعد از جفتگیری با پرنده ماده آن را رها کرده و سراغ دیگری می رود.
تغذیه پرنده قرقاول سیلور : برای تغذیه این پرنده می توانید از انواع خوراک های ترکیبی مثل کنسانتره ها ، انواع دانه ها و تخم گیاهان و حشرات زنده هم استفاده کنید
