سبز.جاوا
Green Peafowl
این نژاد بومی جزیره جاوا و شبه جزیره مالزی می باشد به همین دلیل به طاووس اندونزیایی یا طاووس جاوا نیز شهرت دارد. از بین رفتن زیستگاه این پرنده سبب شده تا تعداد آنها به شدت کاهش یافته و به عنوان گونه در معرض خطر انقراض در نظر گرفته شده اند.
بر خلاف طاووس هندی، جنس نر و ماده طاووس سبز به یک شکل بوده با این تفاوت که طاووس ماده دم کوتاه تری دارد. پرهای صورت، سینه و پشت هر دو پرنده سبز براق می باشد، این پرها در قسمت بالایی سر و اطراف بالها، به رنگ آبی براق متمایل میشوند.
طاووس جاوا اندونزی نر دارای بدنی با طول بدن ۳ متری و وزن تقریبی ۵ کیلوگرم می‌باشد و در مقابل وزن تقریبی طاووس ماده ۱٫۱ کیلوگرم و طول بدن آن ۱٫۱ متر است.
این طاووس یک پرنده جنگلی است که روی زمین لانه درست می‌کند و تخم‌گذاری را در آن انجام می‌دهد. رژیم غذایی طاووس جاوا اندونزی عمدتاً از دانه‌ها، حشرات، خزندگان، میوه‌ها و بی‌مهرگان تشکیل می‌شود و توانایی بالایی در شکار مارهای سمی دارد.
طاووس جاوا اندونزی یا همان طاووس سبز آرام‌ترین و ساکت‌ترین نمونه از انواع نژاد طاووس است و به‌عنوان یک پرنده با ساختار بدنی قدرتمند، نه‌تنها اندازه بزرگ مانعی برای حرکت آن نمی‌باشد بلکه توانایی پروازهای طولانی را نیز دارد. البته این طاووس در برابر هوای سرد نیاز به یک پناهگاه مناسب دارد چون در برابر سرما زیاد هم مقاوم نیست.
دم این نژاد بلندتر از طاووس هندی است و این ویژگی باعث می‌شود که به‌عنوان بزرگ‌ترین طاووس نیز شناخته شود، اما متأسفانه امروزه این نژاد در معرض خطر انقراض قرار دارد
این پرنده در گذشته نماد پادشاهان برمه بود به همین دلیل به نام طاووس سبز برمه نیز شهرت دارد. بر خلاف طاووس های هندی، این پرنده بسیار آرام می باشد.
